Ode aan Ludo, Heidi en natuurlijk het water
Van Flies Nicole, 6 jaar Dolfijntje
10 november 2012
Water
Ik lig met mijn gezicht net boven de waterspiegel, ogen gesloten
Warm water weeft een cocon rondom mij
In die cocon lig ik, stil, heel stil
Geluiden van buitenaf worden door het water getemperd
Geven mij een veilig gevoel
Niets deert mij, niets kan mij nog raken
Ik treed binnen in een andere wereld
Hier is alles vredig, geen stress
Tijd bestaat hier niet, alleen het nu is belangrijk
Langzaam word ik één met de cocon en het water
En heel even is dit mijn wereld
Ik lig met mijn gezicht net boven de waterspiegel, ogen gesloten
Ik lig stil, heel stil
Handen drukken op mijn lichaam en gezicht
Laten warmtesporen na
Het zijn helende handen
Ik zucht en blaas
Duw alle stress naar buiten
Mijn hoofd wordt leeg
Even geen kopzorgen meer
Ik, handen, het water, meer niet
En heel even is dit mijn wereld
Ik lig stil met mijn gezicht net boven de waterspiegel, ogen gesloten
Ik lig stil, heel stil
Ik word door het water verplaatst
Ik voel het, water spettert langs mijn lichaam
Ik ga van links naar rechts, van rechts naar links
Ik ben een vis
Galant en snel beweeg ik mij, banentrekkend door het water
Ik kan zwemmen naar waar ik wil
Niets houdt mij tegen
Ik voel mij gelukkig maar vooral vrij, heel vrij
En heel even is dit mijn wereld
Ik lig stil met mijn gezicht net boven de waterspiegel, ogen gesloten
Ik lig stil, heel stil
Armen nemen mij vast en wiegen mij door het water
Ik denk aan mijn overleden vader
Ik ben weer papa’s kindje, troost zoekend in zijn sterke armen
Weer krijg ik dat niets kan mij overkomen gevoel
Mooie herinneringen aan hem komen boven
Ik voel een traan opwellen maar heb ook een glimlach om de lippen
Ik heb terug een vader gehad, hem gevoeld…..mijn vake
En heel even is dit mijn wereld
Ik lig met mijn gezicht net boven de waterspiegel, ogen gesloten
Ik lig stil, heel stil
Twee handen omknellen stevig mijn hoofd
Lijken het wel te kneden
Ik heb het gevoel dat ik naar diepe wateren wordt gezogen
Mijn hoofd tolt in het rond
Mijn lichaam fladdert er ergens achteraan
Water borrelt in mijn oren
Zo moet een baby zich voelen
Zich een weg banend door het geboortekanaal
Ik weet niet juist wat ik echt moet voelen
Eén ding weet ik, dit is de max
Blijven doorgaan, niet stoppen, nog één keer aub
Een heel even is dit mijn wereld
Ik lig stil met mijn gezicht net boven de waterspiegel, ogen gesloten
Ik lig stil, heel stil
Twee handen duwen op mijn buik
Mijn voeten zoeken steun op de bodem van het bassin
Ik zucht en denk ‘ik wil meer’, wetend dat dit niet kan
Nog zoveel wachtende achter mij
Ik doe mijn ogen moeizaam open
Het is gedaan, finito
Mijn cocon brokkelt langzaam af
Welkom terug in de ‘echte’ wereld
Even mijn spieren stretchen
Ik voel mij als herboren, voel nieuwe energie
Zin om te zingen, te springen, te dansen….
Ik kan de wereld aan
Ik lig niet langer met mijn gezicht net boven de waterspiegel
Ik lig niet meer stil, heel stil
Ik moet terug naar huis
Dag Ludo, Heidi, water
Bedankt voor wat heel even mijn wereld mocht zijn
Ik ben weg
Maar volgende week ben ik er weer.